prof. dr hab. Krzysztof Pyrć

O Mnie

Krzysztof Pyrć
Miejsce urodzenia: Kraków
Wiek: 44 lata
Stan cywilny: żonaty

Wykształcenie:

2022: Studia MBA Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie / EM Normandie Business School [akredytacja EFMD]
2019: Tytuł Profesora (wirusologia)
2013: Habilitacja. Uniwersytet Łódzki (wirusologia)
2009: IPMA Project management associate lev. D
2007: Stopień doktora, Uniwersytet Amsterdamski (nauki medyczne)
2003: Tytuł magistra, Uniwersytet Jagielloński (biologia molekularna)

Zatrudnienie:

od 2007: Uniwersytet Jagielloński w Krakowie (aktualnie: profesor, kierownik wirusologii)
Od 2019: Członek Rady Dyscypliny UJ
Od 2017: Członek Rady MCB UJ
2012–2016: Członek Senatu Uniwersytetu Jagiellońskiego
2009–2012: Koordynator programu strukturalnego POIG BMZ
2006: Badacz, University of North Carolina, USA
2003-2007: Asystent, Uniwersytet Amsterdamski

Hobby:
Sport, nurkowanie, wysokie góry, bieganie, podróże, narty

Działalność Naukowa

Swoją karierę naukową rozpocząłem w Holandii, gdzie pracowałem w szpitalu uniwersyteckim, aby następnie wyjechać do UNC w Północnej Karolinie w USA. W 2007 roku po obronie pracy doktorskiej zdecydowałem się na powrót do Polski i założenie własnej grupy badawczej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Prowadzone przez nas prace skupiają się głównie na interakcji pomiędzy wirusem a komórką gospodarza. Aby lepiej oddać procesy zachodzące w naszym organizmie w czasie choroby stworzyliśmy unikalny warsztat badawczy w oparciu o trójwymiarowe hodowle tkankowe, a obecnie staramy się odtworzyć w laboratorium skomplikowany ekosystem ludzkiego organizmu. Pozwala nam to na otrzymywanie wiarygodnych danych, jak również na ograniczenie badań z wykorzystaniem zwierząt laboratoryjnych. Dzięki naszym pracom udało się zrozumieć proces zakażenia dla wielu ludzkich i zwierzęcych wirusów, a nasze wyniki doprowadziły do stworzenia nowych substancji o działaniu terapeutycznym. Przykładem skutecznej translacji naszych badań podstawowych na praktykę są leki na COVID-19, takie jak remdesiwir czy molnupirawir.

Mój dorobek naukowy obejmuje 140 prac w międzynarodowych wydawnictwach, takich jak Nature Medicine, Science Translational Medicine, Nucleic Acids Research, Science Signaling, PNAS, czy Cell Chemical Biology. Prace te były cytowane ponad 12 tysięcy razy, a baza Elsevier wskazuje, że zaliczam się do 2% najbardziej wpływowych naukowców na świecie (link).

Jestem i byłem liderem wielu projektów o zasięgu krajowym i międzynarodowym finansowanych przez instytucje polskie i międzynarodowe (m.in. Komisja Europejska, czy EFPIA) (szczegóły w CV), jak również podmioty komercyjne. Wyniki moich badań mają przełożenie zarówno na postęp nauki, jak i gospodarki.

Moje pełne Curriculum Vitae możecie znaleźć tutaj:
Listę publikacji i cytowań na profilu Google Scholar:
Link do bazy patentów międzynarodowych:

Powrót

Działalność Doradcza

Moje doświadczenie w zakresie organizacji nauki oraz polityki „Science for Policy”, jak również „Policy for Science” obejmuje współpracę z organizacjami naukowymi, przedstawicielami administracji rządowej i unijnej oraz politykami.
Od wielu lat współpracuję z instytucjami finansującymi naukę, nie tylko jako grantobiorca, ale również ewaluator i członek paneli eksperckich (m.in. Komisja Europejska, Narodowe Centrum Nauki, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, Fundacja na rzecz Nauki Polskiej, Agencja Badań Medycznych, Infect-ERA, Austrian Science Fund, Deutschen Forschungsgemeinschaft, NCSTE in Kazakhstan, Medical Research Council, South Africa, Swiss National Science Foundation). W latach 2013-2021 jako członek i jako kierownik zespołu uczestniczyłem w ewaluacji polskich jednostek naukowych.
Obecnie pełnię funkcje doradcze na poziomie Komisji Europejskiej oraz Ministerstwa Zdrowia, a w przeszłości zajmowałem się również doradztwem na poziomie samorządów lokalnych, Ministerstwa Nauki, Premiera i Prezydenta RP.
Jestem i byłem członkiem prezydiów think tanków Polskiej Akademii Nauk (choroby zakaźne, problemy zdrowotne związane ze zmianami klimatu), jak również ciał Uniwersyteckich takich jak Rada MCB; Rada Dyscypliny UJ, czy Rada Interesariuszy Zewnętrznych SGH.

Edukacja

Jestem aktywnym nauczycielem akademickim. W przeszłości prowadziłem liczne autorskie wykłady i seminaria (m.in., Wirusologia Medyczna, Bezpieczeństwo Biologiczne, Wirusologia Molekularna, Wirusologia Ewolucyjna). Od kilku lat skupiam się jednak bardziej na edukacji bezpośredniej i mentoringu, pracując z młodymi naukowcami, doktorantami i studentami. W czasie swojej kariery naukowej wypromowałem już kilkudziesięciu doktorów, magistrów i licencjatów. Uczestniczę również w rozwoju naukowców na dalszych szczeblach kariery akademickiej - habilitacji i profesury. Staram się również pracować blisko ludzi i komentować naukę oraz zdarzenia z życia codziennego związane z moją profesją. Czynię to zarówno poprzez wykłady popularno-naukowe, jak i bezpośredni kontakt z dziennikarzami i niespecjalistami.

Powrót

Wybrane nagrody

2024. 10 najbardziej wpływowych osób w polskiej medycynie. Puls Medycyny (Lista Stu).
2023. Najbardziej innowacyjny naukowiec. CITTRU CTT.
2021-2023. Sto najbardziej wpływowych osób w polskiej medycynie. Puls Medycyny. 2021. 2022. 2023.
2022. Medal świętego Krzysztofa. Muzeum Krakowa.
2021. Nagroda Miasta Krakowa.
2021. Medal Mikołaja Kopernika. Polska Akademia Nauk.
2020. Człowiek Roku. Gazeta Krakowska.
2019. Nagroda prof. Bassalika. Polska Akademia Nauk.
2012. Stypendium dla Wybitnych Młodych Naukowców. Ministerstwo Nauki.
2008. Nagroda Tygodnika "Polityka"
2008. Stypendium START. Fundacja na rzecz Nauki Polskiej.
2008. Nagroda O’Callaghana. Holenderskie Towarzystwo Chorób Zakaźnych.

Pełna lista: CV.

Wybrane publikacje

Despite the odds: formation of the SARS-CoV-2 methylation complex. Matsuda A. 2024. Nucleic Acids Research (Oxford University Press). In Press.
Emergence and potential transmission route of avian influenza A (H5N1) virus in domestic cats in Poland, June 2023. Rabalski et al. 2023. EuroSurveillance (European Centre for Disease Prevention and Control). 28(31):2300390.
Acriflavine, a clinically aproved drug, inhibits SARS-CoV-2 and other betacoronaviruses. Napolitano V et al 2022. Cell Chemical Biology (Cell press). S2451-9456(21)00513-4.
Kallikrein 13 serves as a priming protease during infection by the human coronavirus HKU1. Milewska A et al 2020. Science Signaling (Science). 13(659):eaba9902.
Zika virus: mapping and reprogramming the entry. Owczarek K et al. 2019. Cell Communication and Signaling (Biomed Central). 17(1):41.
Broad-spectrum antiviral GS-5734 inhibits both epidemic and zoonotic coronaviruses. Sheahan TP et al. 2017. Science Translational Medicine (Science). Vol. 9, Issue 396, eaal3653.
Culturing the Unculturable: Human Coronavirus HKU1 Infects, Replicates, and Produces Progeny Virions in Human Ciliated Airway Epithelial Cell Cultures. Pyrc K et al. 2010. Journal of Virology (American Society for Microbiology). 84(21):11255-63.
Mosaic structure of human coronavirus NL63, one thousand years of evolution. Pyrc K et al. 2006. Journal of Molecular Biology (Elsevier). 364(5):964-73.
Human coronavirus NL63 employs the severe acute respiratory syndrome coronavirus receptor for cellular entry. Hofmann H et al. 2005. PNAS (United States National Academy of Sciences) . 102(22):7988-93.
Identification of a new human coronavirus. van der Hoek L et al. 2004. Nature Medicine (Nature Publishing Group). 10(4):368-73.

Kontakt

Email: k.a.pyrc@gmail.com

Telefon: +48 692 696 863

Powrót